Μα όταν είμαι Αγάπη μου Μαζί σου Στην Αυλή Του Παραδείσου...
Τα κατάφερα τελικά.
Άφησα πίσω ότι έγινε παρελθόν για μένα... και
ερωτεύτηκα ξανά! Πήρε την καρδιά μου και την γιάτρεψε.
Δεν ζήτησε τίποτα και μου χάρισε την κρυστάλινη ομορφιά της ζωής...
Εκεί που δεν το περίμενα,
εκεί που τίποτα δεν προμήνυε την μαγεία που μου έμελλε να ζήσω
Ερωτεύτηκα ολοκληρωτικά αληθινά.
Αυτό το άλλο μισό που χρειαζόταν η πληγωμένη
Άφησα πίσω ότι έγινε παρελθόν για μένα... και
ερωτεύτηκα ξανά! Πήρε την καρδιά μου και την γιάτρεψε.
Δεν ζήτησε τίποτα και μου χάρισε την κρυστάλινη ομορφιά της ζωής...
Εκεί που δεν το περίμενα,
εκεί που τίποτα δεν προμήνυε την μαγεία που μου έμελλε να ζήσω
Ερωτεύτηκα ολοκληρωτικά αληθινά.
Αυτό το άλλο μισό που χρειαζόταν η πληγωμένη
μου ψυχή. Δεν έχω κάτι άλλο πιο ουσιαστικό από αυτό
να πω, για αυτό που ζω. Όχι πως δεν θα μπορούσα
να γράψω για αυτόν σελίδες ολόκληρες ε...
Αλλά από τη στιγμή που και στα παραμύθια υπάρχει σίγουρα κάποιος κακός
ή κάποιο εμπόδιο , τότε γιατί να μην έχω κι εγω στη δική μου περίπτωση?
Μα τι λέτε τώρα?
Ετικέτες Οδός Παραδείσου...
posted by Ioanna @ 4:16 μ.μ.
13 Comments:
Ερωτεύσου ξανά..αξίζει η καρδιά σου άλλη μια πληγή.
Ζήστην μέχρι τέλους.
Έτσι το βλέπεις?
Μπορεί να είναι μια ακόμα πληγή στην καρδιά μου, αυτό δεν το ξέρω. Πάντως εχω σκοπό να το ζήσω last_dim
Μπορεί να περνάνε μήνες χωρίς μία κουβέντα, αλλά με αυτό το λίγο που θα πούμε νομίζω ότι επικοινωνούμε πλήρως! Βιώνουμε θα έλεγα παράλληλες πορείες...
Εδώ να δεις εμπόδια, στο δικό μου παραμύθι... Μιλάμε για γκρεμούς...!
Συμφωνώ !
Διάβασα το τελευταίο post σου και σκέφτηκα ακριβώς αυτό...
Και αν κατάλαβα καλά κ στο δικό σου παραμύθι προκύπτει κ θέμα ηλικίας ε? Προς τα πάνω ή προς τα κάτω?
Δεν είναι τόσο το θέμα ηλικίας (που είναι προς το κάτω), είναι η διαφορά φάση ζωής... Γιατί η διαφορά ηλικίας γεφυρώνεται όταν έχεις γνωρίσει τον κατάλληλο άνθρωπο αλλά πως γίνεται να συνδυάσεις δυο διαφορετικές πορείες (με τις δικές της προτεραιότητες η κάθε μια πορεία) και να γίνει μία κοινή...;
Ούτε εγώ πιστεύω πως η διαφορά ηλικίας είναι-θέμα- (που εμένα είναι προς τα πάνω). Σημαντικό είναι να βρεις αυτό που ψάχνεις στον άλλο, αυτό που σε ηρεμεί σε εξιτάρει σε φτιάχνει. Τώρα, αν βρίσκεται σε πολύ διαφορετική φάση από τη δική σου... μάλλον πρέπει να σκεφτείς αν το αντέχεις και μέχρι πότε. Εγώ το αντέχω, οι γύρω μου δεν μπορούν
ζησε οπως 8ελεις κούκλα μου... Στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα!
γιαθτό ζήσε τον έρωτα σου όσο πιο έντονα γίνεται!
φιλάκια πολλα..!
THE HOLIDAY? H ταινία;
Αχ, κάτι έχω πάθει τελευταία και δεν τα πιάνω με την πρώτη όπως παλιότερα... Ή μάλλον έχω πάθει έρωτα (που δε θέλω να το παραδεχτώ) ή μάλλον γερνάω (που είναι το πιο πιθανόν...).
Ναι..ναι...πολύ σωστά κατάλαβες!
Εχθές γύρισα σπίτι με φοβερή υπερένταση και σκέφτηκα να βάλω την ταινία. Ε την πήρα για κωμωδία κ σκέφτηκα πως θα με χαλαρώσει...δεν μπορεί!
Και με το που ξεκινάει, ακούω τα πολύ όμορφα λογάκια που διάβασα στο τελευταίο σου ποστάκι. Όταν τελείωσε είχα τις καλύτερες εντυπώσεις και το αίσθημα που έχεις όταν σου αρέσει πολύ μια ταινία που σου αγγίζει τις περισσότερες χορδές σου...
Σου λέω, είναι και η φάση που ζω τελευταία...
Άνοιξα τον Η\Υ και σου έστειλα το σχολιάκι
Φοβερή υπερένταση...
Χαίρομαι που με θυμάσαι στις 5 τα ξημερώματα... :Ρ
Εδώ να δεις ανολοκλήρωτες καταστάσεις...
Κάθε φορά που μπαίνω σε διαβάζω κ όπως λες, ίσως κάποιες φορές να συμβαδίζουν οι ψυχολογίες.
Δεν ξέρω..αλλά τελευταία νιώθω πως όλα-τα πάντα έχουν κάποιο νόημα για το τέλος του story μου. Τόσο έντονα πρώτη φορά το νιώθω.
Μήνυμα ελπίδας, χαρά ζωής...
ζήσε το, απλά όσο μπορείς πιο δυνατά
την καλημέρα μου
Για να μην έχεις γράψει τόσον καιρό,
θα περνάς υπέροχα..!
Το εύχομαι με όλη μου τη καρδιά!
:)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home