Μεγάλη μου τιμή λοιπόν >Ονειρογητευτή!
Εκτός από κάποιες Ελληνικές Ταινίες που λατρεύω να βλέπω και να ξαναβλέπω, θα προσπαθήσω να αποπροσανατολίσω τη σκέψη μου και να θυμηθώ 5 Ταινίες που ξεχώρισα…
The Godfather (1-2-3) : Η ταινία αυτή με καθήλωσε πραγματικά και συγκεκριμένα η ερμηνεία του Πατσίνο, που με έπεισε ότι είναι γεννημένος Νονός και δυσκολεύομαι να τον παρακολουθήσω σε άλλες ταινίες του. (Φυσικά κ υπερβάλλω)
Ameli : Την είδα πριν από αρκετά χρόνια, αλλά την θυμάμαι σαν μία από τις αγαπημένες μου, γιατί ο τρόπος που σκεφτόταν και ζούσε η Ameli εκτός που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, αποδόθηκε με παραμυθένιο τρόπο, τον οποίο αποζητώ …
Μοιραίο Πάθος : Μπορεί να σοκαρίστηκα λιγάκι στην αρχή (μονάχα στην αρχή) όμως αυτό το πάθος που φαινόταν ότι δεν είχε λύτρωση ΔΕΝ μπορώ να το ξεχάσω. Είναι ζωή και θάνατος μαζί (Είναι να μη σου τύχει…)
Kill Bill (1-2) : Η μουσική, τα ηχητικά εφέ και γενικά το κόψιμο και το δέσιμο της ταινίας , δεν ξέρω >Ονειρογητευτή, αλλά εμένα πολύ μου άρεσαν. Και τι! Τότε άρχισε να εκτιμώ και την Ούμα Θέρμαν
The Braveheart : Εκτός που ο Μελ είναι από τους αγαπημένους μου, στην ταινία αυτή η αγάπη και η ‘ιδέα’ συνυπήρχαν ενώ απουσίαζαν. Με συγκίνησε και με πόρωσε.
Δεν μπορείς να πεις… καμία σχέση η μία με την άλλη!
Με αγάπη!
Εκτός από κάποιες Ελληνικές Ταινίες που λατρεύω να βλέπω και να ξαναβλέπω, θα προσπαθήσω να αποπροσανατολίσω τη σκέψη μου και να θυμηθώ 5 Ταινίες που ξεχώρισα…
The Godfather (1-2-3) : Η ταινία αυτή με καθήλωσε πραγματικά και συγκεκριμένα η ερμηνεία του Πατσίνο, που με έπεισε ότι είναι γεννημένος Νονός και δυσκολεύομαι να τον παρακολουθήσω σε άλλες ταινίες του. (Φυσικά κ υπερβάλλω)
Ameli : Την είδα πριν από αρκετά χρόνια, αλλά την θυμάμαι σαν μία από τις αγαπημένες μου, γιατί ο τρόπος που σκεφτόταν και ζούσε η Ameli εκτός που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα, αποδόθηκε με παραμυθένιο τρόπο, τον οποίο αποζητώ …
Μοιραίο Πάθος : Μπορεί να σοκαρίστηκα λιγάκι στην αρχή (μονάχα στην αρχή) όμως αυτό το πάθος που φαινόταν ότι δεν είχε λύτρωση ΔΕΝ μπορώ να το ξεχάσω. Είναι ζωή και θάνατος μαζί (Είναι να μη σου τύχει…)
Kill Bill (1-2) : Η μουσική, τα ηχητικά εφέ και γενικά το κόψιμο και το δέσιμο της ταινίας , δεν ξέρω >Ονειρογητευτή, αλλά εμένα πολύ μου άρεσαν. Και τι! Τότε άρχισε να εκτιμώ και την Ούμα Θέρμαν
The Braveheart : Εκτός που ο Μελ είναι από τους αγαπημένους μου, στην ταινία αυτή η αγάπη και η ‘ιδέα’ συνυπήρχαν ενώ απουσίαζαν. Με συγκίνησε και με πόρωσε.
Δεν μπορείς να πεις… καμία σχέση η μία με την άλλη!
Με αγάπη!
Ετικέτες Πού τις θυμήθηκα όμως ε...?
posted by Ioanna @ 1:08 π.μ.
7 Comments:
Χάρηκα πάρα πολύ που δέχτηκες την πρόσκληση....
Το «Μοιραίο πάθος» (Damage), δεν το έχω δει αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να το αναζητήσω, αφού το προτείνεις εσύ.
Όσο για τις υπόλοιπες, έχεις δίκιο και ελπίζω η «Amelie» αλλά και τα δύο «Kill Bill» να αντέξουν στον χρόνο όπως ο «Νονός» και το «Braveheart».
Κάποια στιγμή περιμένω να μου πεις και τις αγαπημένες σου ελληνικές...
Συμφωνούμε ε! Ωραία. Θα σου ετοιμάσω κάποια στιγμή κι ένα ποστάκι με Ελληνικές Ταινίες για να δούμε αν θα συμφωνήσουμε και εκεί.
Αν έχεις πάθος σαν άνθρωπος,είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει το "Μοιραίο πάθος"
Καλά, δεν κατάλαβες από τον τίτλο, την φωτογραφία δεν την πρόσεξες, τη μουσική όμως δεν την άκουσες ότι είναι από την ταινία.....; (La valse d'Amelie)
Όοοολα εξηγούνται!
Μέχρι να ανοίξει η photo, είχα ήδη διαβάσει το ποστάκι σου(φαντάσου..), τα γαλλικά μου είναι θεοσκουριασμένα, έχω κάποιο πρόβλημα κ δεν μπορώ να ακούω τις μουσικές από τα blogs(δεν ξέρω το λόγο, αλλά σίγουρα πρέπει να το ψάξω)και η ώρα ήταν περασμένες 2 τα ξημερώματα.Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είμαι και ανυπόμονη...Τι να κάνω >ονειρογητευτή μου γλυκειέ, τέτοια είμαι :)
Αρνιόμουν για χρόνια να δω Kill Bill. Δε μ'αρέσει το αίμα στις ταινίες. Τελικά καθίσαμε ένα βράδυ με την κολλητή και τις είδαμε, τρώγοντας... χορτόσουπα. Κι από τότε έγινα φανατική Ταραντινικιά!
Χορτόσουπα ε?Εγω συνηθίζω τα δρακουλίνια...
Thanks for you work and have a good weekend
Δημοσίευση σχολίου
<< Home