TRIP TO NOW

Πέμπτη, Ιανουαρίου 18, 2007


Κάθε που νιώθω μοναξιά
Σκέφτομαι πως υπάρχεις
Και θέλω να'ρθω εκεί κοντά
Τίποτα να μην πάθεις

Θα πλέξω χρώμα της φωτιάς
Με το χαμόγελό σου
Σε άδεια δωμάτια σκοτεινά
Θα βλέπω απ'το φως σου

Να με θυμηθείς
Να με θυμηθείς
Δεν φταίω εγώ...Μέσα μου θα ζεις

5 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Πανέμορφο :)
Το διαβάζω και μου 'ρχονται εικόνες στο μυαλό...

4:29 μ.μ.  
Blogger Ioanna said...

Πυξ-Λαξ. Ναι είναι από τα πιο όμορφα κομμάτια τους. Και μου αρμόζει απόλυτα.
Φιλιά

5:26 μ.μ.  
Blogger candy's τετραδιάκι said...

To ακουγα καποτε πολυ..
Πανε δεκα χρονια απο τοτε..
Πολλα φιλια.

5:30 μ.μ.  
Blogger Φοινιξ said...

Οι Πύξ Λάξ είναι υπέροχοι.
Ότι τραγούδησαν είναι υπέροχο γιαυτό και ακούγονται ακόμη και θα ακούγονται ...

6:36 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Φαντάζομαι είμαστε πολλοι που έχουμε ταυτιστεί με τα τραγούδια τους. Λυπάμαι που διαλύθηκαν. Αυτό σίγουρα είναι ένα από τα πιο λατρεμένα μου κομμάτια τους, πολλές αναμνήσεις...

1:27 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home