Πάει ο Παλιός ο Χρόνος...
Μπορεί να είναι Χριστούγεννα,
να πρέπει η διάθεσή μου να συμβαδίζει με
την εορταστική ατμόσφαιρα, να βλέπω τα λαμπάκια
να ακούω τα τραγουδάκια και να χαίρομαι..
αλλά εγώ δεν μπορώ.
Δουλεύω σε μια πόλη μακριά από συγγενείς και κολλητούς φίλους,
(έχει μερικούς μήνες που ξεσπιτώθηκα
και μπαίνω στη διαδικασία να πηγαινοέρχομαι)
τελευταία έχω προβλήματα με μια καλή μου φίλη,
έχω κλειστεί στον εαυτό μου
θαρρείς και περνάω τα χειρότερα
και νομίζω πως το 2007 θα με βρει -ε καλά μόνη σίγουρα!-
λυπημένη και μελαγχολική.
Νομίζω πως ήρθε η στιγμή για μια ακόμη ανατροπή στη ζωή μου,
μήπως και της βρω άλλο ρυθμό που να της πηγαίνει καλύτερα...
να πρέπει η διάθεσή μου να συμβαδίζει με
την εορταστική ατμόσφαιρα, να βλέπω τα λαμπάκια
να ακούω τα τραγουδάκια και να χαίρομαι..
αλλά εγώ δεν μπορώ.
Δουλεύω σε μια πόλη μακριά από συγγενείς και κολλητούς φίλους,
(έχει μερικούς μήνες που ξεσπιτώθηκα
και μπαίνω στη διαδικασία να πηγαινοέρχομαι)
τελευταία έχω προβλήματα με μια καλή μου φίλη,
έχω κλειστεί στον εαυτό μου
θαρρείς και περνάω τα χειρότερα
και νομίζω πως το 2007 θα με βρει -ε καλά μόνη σίγουρα!-
λυπημένη και μελαγχολική.
Νομίζω πως ήρθε η στιγμή για μια ακόμη ανατροπή στη ζωή μου,
μήπως και της βρω άλλο ρυθμό που να της πηγαίνει καλύτερα...
posted by Ioanna @ 1:20 μ.μ.
5 Comments:
Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή μας έρχονται όταν δεν τα περιμένεις...
Αρκεί να έχεις τη καρδιά σου ανοικτή, ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη σου κι μια σπίθα στη ματιά σου... και σε ότι κάνεις...
Μην κάθεσε να κακομελετάς γι' αυτά που θα έρθουν ίσως κάποτε... απλά φόρεσε τα καλά σου και πήγαινε μια βόλτα... δε χρειάζεται πάντα παρέα... αρκεί να είσαι καλα... και να είσαι σίγουρη πως αυτό φένεται... όταν δεν είσαι καλά...
Κι επειδή η Αλκυόνη πάντα έχει κάτι που να τεριάζει στη περίπτωση...
"... Σκέψου να σε βρεί ξαφνικά η χαρά, λερωμένο, με τίποτα κουρέλια... Άντε πλύσου, χτενίσου, στολίσου και περίμενε..."
;) Καλά να περνάς!
Τουλάχιστον εσύ έχεις κάποιους και νιώθεις μόνη γιατί απλά είσαι μακριά τους...
Πίστεψε με, υπάρχουν και χειρότερα... Νομίζω αν εκτιμήσεις καλύτερα αυτό που έχεις δε θα αισθάνεσαι τόσο μόνη.
Χρόνια Πολλά Ιωάννα και εύχομαι να έχεις μόνο ευχάριστες αλλαγές το νέο έτος!
Ιφιγένεια> Σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου. Κι εσύ να είσαι σίγουρη πως το ποτάμι σου δεν θα είναι τόσο μεγάλο! Φιλιά
oneiroghteuth> Ναι, δεν θα έπρεπε να νιώθω τόσο μόνη. Αλλά έτσι νιώθω. Έχω μια θλίψη που μερικές φορές με τρομάζει.
Να είσαι καλά γλυκιέ μου, καλές γιορτές!
δουλεύω μακριά από την πόλη μου...πρώτη φορά στην ζωή μου...είναι όλοι μου οι φίλοι εκεί και πηγαινοέρχομαι για να τους δω γιατί ποτε θα τους δω όλους μαζεμένους;η κολητή μου πριν ένα μισάωρο μου ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχει λόγος να έρθει για πρωτοχρονιά στην πόλη μας γιατί βαριέται να βλέπει τις ίδιες φάτσες στα ίδια μαγαζιά!!κι οτι αφού τα χριστούγεννα δεν πέρασε καλά ποιος ο λόγος να ξαναρθει;το άτομο που έχω στην καρδιά μου έχει απομακρυνθεί όσο δεν φαντάζεσαι από τότε που έφυγα για δουλειά και δεν είμαστε όλη μέρα μαζί...απλά προσπαθω να τραβήξω το τέλος γιατι φοβάμαι...να συνεχίσω; όχι δεν θα το κάνω!!απλά θα ευχηθώ με την αλλαγή του χρόνου και με τον καιρό όλα αυτά να είναι ανάμνηση...και για μένα και για σένα!!φιλάκια πολλά καλή μου!!
Δεσποινάκι> Νομίζω πως μοιάζουν λιγάκι οι ιστορίες μας. Πολύ μοναξιά μόνη σου σε ξένη πόλη ε? Να ευχηθώ κι εγώ το νέο έτος να μας βρει πιο δυνατές κ λιγότερο μόνες! Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου
<< Home